วัดพุทธปัญญา

นักแสวงหา

เมื่อประมาณสี่ทศวรรษที่ผ่านมา เวลาเดินไปตรงไหนมักจะพบคนหนุ่นสาวในรั้วมหาวิทยาลัยที่แต่งตัวง่ายๆ ด้วยการนุ่งกางเกงยีนส์ สวมเสื้อยืด สะพายย่าม ไว้ผมยาว สวมรองเท้ายาง หรือ ที่เรียกกันง่ายๆว่า พวก ห้ายอ

หนุ่มสาวเหล่านี้ มักเป็นหนอนหนังสือ รอบรู้เรื่องราวต่างๆอย่างกว้างขวางลึกซึ้ง เวลาจะทำความเข้าใจเรื่องใด ก็จะเจาะลึกจนเข้าใจแจ่มแจ้ง นอกจากจะเป็นผู้เปี่ยมด้วยความรู้ด้านทฤษฎีที่คนอื่นค้นคว้าหามาให้อ่านแล้ว หนุ่มสาวเหล่านี้ยังอุทิศตัวเข้าหาสิ่งที่ตนเองปรารถนาที่จะรู้อย่างทุ่มเทอีกด้วย

เรื่องราวที่คนหนุ่มสาวเหล่านี้แสวงหามีทั้งเรื่อง ชีวิต ปรัชญา เศรษฐกิจ สังคม การเมือง ศิลปะ ศาสนา การแสวงหาของเขาเหล่านี้ บางครั้งสร้างความตื่นเต้นตกใจให้แก่คนที่เคยชินกับกรอบความคิดเก่าๆได้มากทีเดียว เช่นบางทีนักศึกษาอักษรศาสตร์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัยที่มีผลการเรียนดีระดับเกียรตินิยม ลาออกมาเป็นนักเขียนนักแปลหนังสือ ทั้งๆที่เพิ่งเรียนมหาวิทยาลัยได้แค่ปีสอง

บางคนเรียนกฎหมายจบจากมหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์หรือรามคำแหงแล้ว แทนที่จะเดินเข้าสู่อาชีพนักกฎหมายที่มีรายได้งาม ตำแหน่งดี แต่กลับเดินเข้าวัดบวชเป็นพระหน้าตาเฉย สร้างความงุนงงให้กับพ่อแม่ญาติมิตร ที่ตั้งตารอคอยชื่นชมความสำเร็จของลูกชายที่วัดกันด้วยหน้าที่การงานและสถานะทางสังคม

แม้ผู้หญิงสวยและเก่งหลายคนที่จบวิทยาศาสตร์บัณฑิต แพทย์ศาสตร์บัณฑิต พยาบาลศาสตร์บัณฑิต แล้วปลงผมโกนคิ้วบวชชี ทำหน้าที่เป็นกัลญาณมิตรของเพื่อนทุกข์ในสังคมโดยไม่ใยดีต่อความสวยงามและสถานะทางสังคมแต่อย่างใด

บุคคลเหล่านี้ได้รับการขนานนามว่า เป็นผู้แสวงหา และเป็นกบฎต่อระบบและความคิดที่คนในสังคมเคุ้นเคยติดตังอยู่เป็นประจำ หรืออาจจะเรียกพวกเขาว่าหัวก้าวหน้าหรือเสรีนิยมก็สุดแล้วแต่ บุคคลเหล่านี้ยินดีที่จะดำเนินชีวิตนอกกรอบ แต่ไม่เป็นพิษเป็นภัยกับใคร

เมื่อบุคคลเหล่านี้เจริญวัยเข้าสู่วัยกลางคน ได้สร้างสรรค์ผลงานตามแนวทางที่พวกเขาแสวงหาและโปรดปรานมากมาย แต่ผลงานเหล่านั้นก็เป็นที่นิยมในกลุ่มคนนอกกรอบด้วยกันและบรรดาคนที่มีความคิดกบฎอยู่ลึกๆแต่ไม่แสดงออกอย่างชัดเจนเพราะอุปสรรคจากเงื่อนไขอย่างใดอย่างหนึ่งก็แล้วแต่

นักแสวงหาและกบฎเหล่านี้ ยังคงเดินหน้าแสวงหาต่อไป เพราะการเป็นผู้มีลักษณะนิสัยแสวงหาจะผลิตความคิดสงสัยนานัปประการออกมาให้แสวงหาอยู่ร่ำไป บุคคลเหล่านี้มีให้เห็นอยู่ทุกหนทุกแห่ง อย่างไร้ขีดจำกัด

หากถามว่า บุคคลเหล่านี้ มีความสุขไหม พวกเขาคงจะไม่รีบตอบคำถามอย่างหุนหันพลันแล่น แต่คงจะค่อยๆตอบ และคำตอบของพวกเขาอาจจะไม่สอดคล้องกับคำถามที่เราต้องการคำตอบก็ได้ เพราะคำถามบางคำถาม ผู้ถามมักจะมีแนวคำตอบอยู่แล้ว

ทุกวันนี้ก็ยังมีคนกลุ่มหนึ่ง แสวงหาการเมืองใหม่ที่แตกต่างออกไปจากการเมืองที่ดำรงอยู่ การเมืองใหม่ที่นักแสวงหาใฝ่ฝันเห็นนั้นเป็นความฝันจริงๆ พวกเขาฝันว่า ในสภาผู้แทนราษฎรจะมีตัวแทนชาวนาอันเป็นคนส่วนใหญ่ของประเทศมีจำนวนมากกว่า ตัวแทนอาชีพอื่นๆ แม่ค้าหาบเร่แผงลอย คนขายผลไม้ตามตรอกซอกซอยจะมีตัวแทนที่เขารู้จักมักคุ้นเป็นเพื่อนนร่วมอาชีพ เพื่อนร่วมทุกข์ของพวกเขาเอง ผู้แทนของพวกเขามีคุณสมบัติเด่นคือ เคยวิ่งหนีตำรวจเทศกิจด้วยกันกับพวกเขานับครั้งไม่ถ้วน

พวกเขายังฝันต่อไปว่า ชาวไร่ ชาวนา ชาวสวน คนงานก่อสร้าง ทำงานหนักมาตลอดชีวิต เสียภาษีเท่าที่รัฐกำหนดไม่เคยบิดพลิ้ว เมื่อย่างเข้าปัจฉิมวัย จะได้รับเงินเดือน เหมือนข้าราชการที่ทำงานสบายรับผิดชอบน้อยมาตลอดชีวิต

พวกเขาค่อยๆขยายความฝันไปสู่เพื่อนร่วมฝันและนักแสวงหา พวกเขาแสวงหาคำตอบ แสวงหาภาคปฏิบัติ แสวงหาอำนาจรัฐ พวกเขาตามล่าหาความฝันจนหลงเข้าไปนั่งอยู่ในทำเนียบรัฐบาล เพียงแต่พวกเขาตะโกนก้องร้องหาความฝันจนรัฐบาลที่อยู่กับความจริงต้องหนีไปอยู่ที่อื่น เพราะรัฐบาลหนวกหูจริงๆ

พวกเขาเป็นนักแสวงหาและเป็นกบฎไปเรียบร้อยแล้ว พวกเขาได้เปลี่ยนทำเนียบรัฐบาลเป็นทำเนียบประชาชน ทำเนียบรัฐบาลที่เคยรับรองแต่บุคคลสำคัญที่พวกเขาไม่เคยรู้จักไม่เคยเห็น บัดนี้ทำเนียบได้ต้อนรับเจ้าของประเทศตัวจริงเสียที

นักแสวงหาเหล่านี้จะพบความฝันตามที่วาดหวัง หรือแตกต่างจากที่หวัง วันเวลาที่เคลื่อนคล้อยไปเรื่อยๆจะค่อยๆทยอยให้คำตอบออกมา โปรดติดตามอย่างใกล้ชิด

 

© วัดพุทธปัญญา -แคลิฟอร์เนีย สหรัฐอเมริกา :: © Copyright 2008 Buddhapanya Temple