วัดพุทธปัญญา

สัมมาสัมพุทโธ

ลานธรรมวัดพุทธปัญญา เปิดขึ้นมาเพื่อให้พุทธศาสนิ กชนผู้แสวงธรรมได้แสวงหาธรรมอย่ างแท้จริง การไปวัดทุกครั้งแม้จะเป็ นการไปทำบุญและจะต้องได้บุญกลั บมาแน่ๆไม่อย่างใดก็อย่างหนึ่ง อย่างน้อยๆก็จะได้ความปลาบปลื้ มอันเป็นผลจากการให้ทานกลับคื นมา แต่ควรจะได้ธรรมะกลับมาด้วยทุ กครั้ง ครั้งละนิดละหน่อยก็ยังดี

อุบาสกท่านหนึ่ง ตั้งคำถามว่า คำว่า สัมมาสัมพุทโธ ที่ผมสวดมาแต่เล็กแต่น้อยนั้น มีความหมายว่าอย่างไร กรุณาไขความหมายให้กระจ่างด้วย

ประธานลานธรรมจึ งตอบคำถามว่า คำว่า สัมมาสัมพุทโธ แปลตรงตัวว่า ตรัสรู้ชอบได้โดยพระองค์เอง

คำว่า รู้ กับคำว่า ตรัสรู้ต่างกัน

หากจะเทียบความรู้ ตามธรรมดาสามัญของคนทั่วไป กับการตรัสรู้ของพระพุทธเจ้ าและพระอรหันต์คงจะเทียบกันไม่ ได้ แต่จะพยายามให้ความหมายตามที่ จะสามารถเข้าใจกันได้ในชั้นหนึ่ งก่อน

ยกตัวอย่างเช่น ทุกคนรู้ว่า ไฟร้อน นั่นเป็นความรู้ จากนั้นมีคนพยายามจะอธิบายให้ เข้าใจถึง ประโยชน์ของความร้อนเช่นใช้ ในการปรุงอาหารได้ ใช้ขับไล่ความหนาวเหน็บได้ จนผู้ฟังเข้าใจถึงคุ ณและโทษของความร้อนเป็นอย่างดี ความรู้อย่างนี้ เป็นความรู้ขั้นความเข้าใจ

เมื่อพูดถึงการตรัสรู้ เป็นการวางกรอบอยู่ในเรื่ องของการรู้เรื่องกิเลสและไม่มี กิเลส ผู้ที่รู้ถึง โทษของกิเลสแล้วป้องกันไม่ให้กิ เลสเกิดขึ้นมาได้อีกเลย เรียกว่าผู้ตรัสรู้

พระพุทธเจ้า เป็นผู้ค้นพบเรื่องของการเกิดกิ เลส และการป้องกันมิให้กิเลสเกิด ด้วยความพากเพียรของพระองค์เอง โดยมิได้ศึกษามาจากใครคนใดคนหนึ ่งเป็นพิเศษ สาธุชนจึงขนามพระนามพระองค์ว่า สัมมาสัมพุทโธ ผู้ตรัสรู้ชอบได้ด้วยพระองค์เอง

คำว่า สัมมาสัมพุทโธ จึงเป็นพระคุณของพระพุทธเจ้ าพระคุณหนึ่ง ซึ่งเป็นพระคุณเบื้องต้น ที่เป็นแหล่งกำเนิดแห่งพระคุณทั ้งปวง พระคุณข้อนี้ แสดงถึงพระปัญญาคุณของพระพุ ทธองค์ที่เกิดแต่การบำเพ็ญเพี ยรภาวนาที่ปรากฏจากประสบการณ์ โดยตรง โดยมิต้องอาศัยใครอบรมสั่งสอน หรือจูงใจให้พัฒนาปัญญา แต่ทุกอย่างเกิดขึ้นจากพระองค์ เองและโดยพระองค์เองและทั้งสิ้น

พราหมณ์คนหนึ่ง เดินสวนทางกับพระพุทธเจ้าแล้ วถามพระพุทธเจ้าว่า ผิวพรรณท่านผ่องใสยิ่งนัก ท่านศึกษาธรรมาจากไหน ใครเป็นอาจารย์ของท่าน

พระพุทธเจ้าตรัสว่า เราตรัสรู้เองโดยชอบจะอ้ างใครเป็นครูอาจารย์เล่า

พราหมรณ์คนนั้นได้ฟั งคำตอบแล้วไม่เชื่อ สั่นศรีษะ เดินผ่านพระองค์ไป โดยไม่ได้มรรคผลใดๆเลย

ประเด็นนี้ชี้ให้เห็นว่า การตรัสรู้เป็นเรื่องปัญญาที่สู งส่ง คนที่ภูมิธรรมและภูมิปัญญาไม่ เพียงพอ แม้พบพระพุทธเจ้าผู้ทรงปัญญาอั นสูงส่ง ก็ไม่ได้รับประโยชน์อะไรแม้ จะได้สนทนาต่อหน้าพระพักตร์

พราหมณ์คนนี้เห็นเพียงรู ปกายของพระองค์ว่าผ่องใส แต่มิได้เห็นพระปัญญาของพระองค์ หรือธรรมกายที่เปล่งแสงอยู่ ภายในจึงเดินจากไปอย่างน่าเสี ยดาย

เรื่องนี้เป็นคติเตื อนใจได้ว่า บางทีเราอยู่ใกล้ชิดคนดีๆมีคุ ณธรรมสูงเพียงใด หากภูมิธรรมและภูมิปัญญาไม่สู งส่งพอ เราก็มองข้ามคนดีมีคุณธรรมที่ ใกล้ชิดเราเองเสียมากต่อมากแล้ว

การรู้ธรรมในพระพุ ทธศาสนาที่แท้จริง ก็เป็นไปตามรอยพระพุทธบาทนั้ นเอง คือเมื่อใด ใครเข้าถึงธรรมย่อมจะรู้เองว่ าเข้าถึงธรรม ไม่มีใครจะป่าวประกาศให้ทราบกั นได้เลย

การปฏิบัติธรรมภายนอกเช่ นความเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่เป็นต้ นทำให้ครอบครัวและสังคมสงบเย็น แต่การปฏิบัติภายใน ยิ่งปฏิบัติจนเห็นแจ้งประจักษ์ เท่าไรใจก็จะเย็นเท่านั้น

 

© วัดพุทธปัญญา -แคลิฟอร์เนีย สหรัฐอเมริกา :: © Copyright 2008 Buddhapanya Temple